Prolog

Przerzuciłam bezwiednie kolejną stronę skryptu. Odłożyłam go zastanawiając się, co w ogóle czytałam. Rozglądnęłam się po pokoju. Mój wzrok powoli przesuwał się po ścianach, zatrzymując się na plakatach mojej współlokatorki  Nikoli – Kurka i Winiarskiego. Zerknęłam na telefon. Chciałam sprawdzić internet, jednak zrezygnowałam. Przecież robiłam to parę minut wcześniej. Powoli wpadałam w jakąś paranoję na tym punkcie. 

Stwierdziłam, że dziś się już nic więcej nie nauczę, dlatego postanowiłam wybrać się do kuchni i w końcu zjeść kolację.

Nie mogłam przestać myśleć o tym, co mnie spotkało tydzień temu. Nawet jedząc kanapkę w głowie kłębiły mi się myśli i wspomnienia. Teraz już musiałam sprawdzić w telefonie facebooka, tweetera – cokolwiek, gdzie by się pojawiła informacja o tym, że on mnie szuka. Jakakolwiek wzmianka, aluzja o tym, że coś nas na moment połączyło. 

Jedno spojrzenie. Tak krótkie, że prawie nie miało miejsca i jednocześnie na tyle długie by odmieniło ono moje życie. Nic nie różniące się od innych i zapewne nic nie znaczące. Wiedziałam to, jednak nie potrafiłam się sama do tego przyznać, mając ciągle nadzieję i licząc na więcej.

Niestety, żadnych nowych wpisów od Aleksa.

Bohaterowie opowiadania

Zakładka ta przybliży Wam osoby występujące w opowiadaniu. Mi to bardzo pomogło w ostatecznym ustaleniu kto jaki jest, dlatego opisy postaci fikcyjnych są trochę obszerne. ;) To tak bardziej dla ciekawskich, ale wraz z rozwojem wydarzeń będę w odpowiedniej zakładce na górze bloga streszczała dalsze losy postaci oraz dodawała nowych bohaterów.



Kamila (Kam), często nazywana przez Serbów Camille (Cam)

Główna bohaterka opowiadania, młoda, wysoka 21-latka z długimi brązowymi włosami i brązowo – piwnymi oczami. Studiuje; z tego powodu wynajmuje mieszkanie razem z Wiktorią i Nikolą. Dołączyła do nich, gdyż dziewczyny szukały trzeciej lokatorki do mieszkania.
Z charakteru jest osobą o dużych skrajnościach -pewna siebie, jednak często ma chwile załamania. Wszyscy uważają ją za optymistę, ale ona wątpi w taką ocenę. Jeśli jej na czymś zależy potrafi o to walczyć. Jeśli nie – łatwo odpuszcza. Wiecznie buja w obłokach, lubi pewnego rodzaju melancholię w swoim życiu. Nie chce innych zamartwiać swoimi problemami lub zwierzać się, pod tym względem jest skryta, ciężko z niej wyciągnąć informacje. Kiedy ma na to ochotę jest duszą towarzystwa, jednak potrzebuje też chwili dla siebie.
Z neutralnym nastawieniem wybrała się na mecz, głównie dzięki namowom dziewczyn. Nie przypuszczała, że jeden mecz może tyle zmienić. 


Wiktoria

Ma 21 lat, ciemne brązowe oczy i długie włosy tego samego koloru. Mieszka razem z Kamilą i Nikolą, z którą znała się wcześniej. Wydaje się być podobna do Camille, jednak jest od niej jeszcze bardziej nierozważna, szalona, wręcz nieobliczalna. Nie boi się niczego i wytrwale dąży do osiągnięcia wszystkich celów.
Kocha siatkówkę, szanuje wszystkich siatkarzy ale jej ulubieńcem za wspaniałą grę i wygląd jest Aleksandar Atanasijević. 


Nikola

Również ma 21 lat, studiuje i mieszka razem z resztą dziewczyn. Ma długie włosy w kolorze ciemnego blond oraz brązowe oczy. Z pozoru podobna do Cam, jednak ma bardziej trzeźwy umysł i twardo stąpa po ziemi, co czyni ją najbardziej rozsądną z ich trójki. Zawsze służy pomocną dłonią. 


Aleksandar Atanasijević

22-letni serbski siatkarz grający na pozycji atakującego. Obecnie gra w Skrze Bełchatów.

Matthew Anderson - Matt już niedługo pojawi się w opowiadaniu i będzie jednym z głównych bohaterów

Siatkarze PGE Skry Bełchatów